ΚΕΠΛΗΝΕΤ Ηλείας

Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο

Το Στέκι των Πληροφορικών

SaferInternet.gr

SafeLine.gr

 

Εφαρμογή Χαρτογράφησης Μονάδων Εκπαίδευσης Ν. Ηλείας

Ενημερωτικό Δελτίο «ΤΠΕ στην Εκπαίδευση» - ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ. Ηλείας

25ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Πληροφορικής

2ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO (World Robot Olympiad)

Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου 2013

Ανακύκλωση Ηλεκτρικών και Ηλεκτρονικών Συσκευών

 

Ιστοσελίδες μονάδων

Αναφορά προβλημάτων

Διαδικτυακά εργαλεία τεχνικού ελέγχου

Μετάβαση στο Linux…

του Χρήστου Καλτσίδη, εκπαιδευτικού Πληροφορικής
Τεχνικού Υπεύθυνου ΚΕ.ΠΛΗ.ΝΕ.Τ. Έβρου

Είναι τελικά εύκολο να μεταβούμε στο Linux;

Μετάβαση στο Linux…Από μόνη της η ερώτηση σηκώνει αρκετές χιλιάδες σελίδες αναλύσεων και απόψεων. Ας εκφράσω λοιπόν και εγώ τη δική μου. Όποιος θα τολμούσε να απαντήσει μονολεκτικά με ένα δυαδικό ΝΑΙ ή ΟΧΙ θα έπραττε κατά τη γνώμη μου τεράστιο ατόπημα. Παρότι η τεχνολογία μας είναι ψηφιακή, σε μερικά πράγματα δεν χωράει μόνο το 0 ή το 1, το μαύρο ή το άσπρο. Μερικά πράγματα θέλουν και λίγο γκρι. Και σε αυτή τη “γκρίζα ζώνη” πιστεύω ότι βρίσκεται η απάντηση για το Linux.

Ιστορικά λοιπόν, για να μπορέσει να “περπατήσει” κάποιο λειτουργικό θα πρέπει να ικανοποιεί κάποια στοιχεία:

α) Γραφικό περιβάλλον

Θα μπορούσα να πω “ουδέν σχόλιο”, άλλωστε είναι περιττό να αναφέρω ότι το command line πέθανε (τουλάχιστον για τους περισσότερους χρήστες).

β) Φιλικό προς το χρήστη

Γραφικό περιβάλλον δεν σημαίνει απαραίτητα φιλικότητα προς το χρήστη. Φιλικό προς το χρήστη σημαίνει να κάνεις εύκολα και γρήγορα τη δουλειά σου. Όταν όμως μιλάμε για μετάβαση σημαίνει και κάτι ακόμα…την απουσία εκπλήξεων. Και για να εξηγούμαστε, οι εκπλήξεις είναι καλό πράγμα, ειδικά αν θέλεις να δεις και κάτι εναλλακτικό, αλλά με μέτρο. Δεν πρέπει λοιπόν το Λειτουργικό να σε βγάζει “έξω από τα νερά σου”. Αυτά που έχει συνηθίσει να κάνει ο μέσος χρήστης με τα Windows να μπορεί να τα κάνει και στο Linux. Το Ctrl+C να κάνει αντιγραφή, το Ctrl+V να κάνει επικόλληση, το Alt+Shift να αλλάζει τη γλώσσα κ.ο.κ. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να πιστεύει κάποιος ότι οι γνώσεις του έχουν πάει χαμένες και ότι θα πρέπει να αρχίσει να μαθαίνει από την αρχή τη χρήση του λειτουργικού. Τα λειτουργικά συστήματα που το πετυχαίνουν αυτό είναι καταδικασμένα σε ΑΠΟΤΥΧΙΑ. Θα πρέπει ο χρήστης από τις πρώτες στιγμές κιόλας να αισθάνεται δημιουργικός και ότι μπορεί με άνεση να κάνει αυτά που ήδη ξέρει.

γ) Ευκολία εγκατάστασης προγραμμάτων

Next…Next…Next…Finish

Αυτή είναι πάνω κάτω η διαδικασία εγκατάστασης στην πλειονότητα των προγραμμάτων στα Windows. Άντε να σου ζητήσει να βάλεις και κάποιο προσωπικό στοιχείο. Εδώ λοιπόν είναι και το σημείο που χάνει το παιχνίδι το Linux. Για να εγκαταστήσεις λοιπόν το αγαπημένο σου πρόγραμμα χρειάζεσαι λίγη ώρα, αρκετή υπομονή και μερικές φορές αρκετό διάβασμα. Μήπως όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει;;;

δ) Ευκολία εγκατάστασης Λειτουργικού Συστήματος

Εδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Η ευκολία της εγκατάστασης δεν αφόρα τόσο τον ίδιο το χρήστη… άλλωστε πόσοι από τους χρήστες ξέρουν να εγκαθιστούν τα Windows που χρησιμοποιούν; Αυτό που ενδιαφέρει το μέσο χρήστη είναι να γνωρίζει κάποιον που θα του κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Κάποιο φίλο, ξάδερφο, συνάδελφο κλπ. Όσο λοιπόν πιο εύκολη είναι η εγκατάσταση, τόσο πιο εύκολα θα βρει κάποιον που “ξέρει” τη δουλειά.

ε) Παιχνίδια

Ως γνωστόν, τα παιχνίδια ορίζουν και καθορίζουν την τεχνολογία. Είναι έτοιμα να κατασπαράξουν και τον τελευταίο ελεύθερο πόρο του επεξεργαστή σας ή της κάρτας γραφικών. Αυτοί που “εξασκούν” το σπορ ξέρουν ότι πρόκειται για ακριβό άθλημα. Δεν αρκεί όμως ένα λειτουργικό που θα κάνει καλή διαχείριση μνήμης και επεξεργαστή…χρειάζεται και κάτι ακόμα…ΤΙΤΛΟΙ παιχνιδιών…όσο πιο πολλοί τόσο το καλύτερο!

Αφού αναλύσαμε τα χαρακτηριστικά που πρέπει να πληρούνται, καιρός να δούμε πού βρισκόμαστε. Ιστορικά στοιχεία για το Linux δεν χρειάζεται να αναφέρω. Είναι λίγο πολύ γνωστά, και αν δεν είναι…”ψάξε στο google!!!”, το λέει και η διαφήμιση. Σημείο αναφοράς αυτή τη στιγμή νομίζω ότι είναι το Ubuntu. Ξέρω…ξέρω…τόσες εκατοντάδες διανομές, αυτό βρήκες; Αυτό όμως ξέρω, αυτό εμπιστεύομαι…γιατί πιστεύω ότι αυτό κάνει τη διαφορά.

Ας τα πιάσουμε λοιπόν ένα ένα…

α) Γραφικό περιβάλλον

ΝΑΙ (και με το παραπάνω)

β) Φιλικό προς το χρήστη

Εδώ τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται ενδιαφέροντα. Απλότητα…είναι η λέξη που μου έρχεται πρώτη στο μυαλό. Αν συνηθίσεις λίγο τις νέες ονομασίες στα μενού, νομίζω ότι η φιλικότητα “χτυπάει κόκκινο”. Μπόλικες εφαρμογές, όμορφα παραθυράκια και όσο αφορά τα key shortcuts… ΟΠΩΣ ΤΑ ΞΕΡΕΤΕ (Alt+Shift, Ctrl+C, κλπ κλπ). Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπαίνεις στο νόημα.

γ) Ευκολία εγκατάστασης προγραμμάτων

Φτάσαμε στους πονοκεφάλους…

Εδώ όμως το Ubuntu κάνει “ξερή με βαλέ!”. Ξεχάστε τις δύσκολες εγκαταστάσεις και το διάβασμα. 3 λέξεις θα σας πω και βάλτε τες καλά στο μυαλό σας (και τη ζωή σας) SYNAPTIC PACKAGE MANAGER. Αν υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο το Ubuntu έγινε τόσο δημοφιλές, αυτός κατά τη γνώμη μου είναι ο Synaptic Package Manager. Τι είναι τούτο; Το πρόγραμμα διαχείρισης εγκατάστασης/απεγκατάστασης των προγραμμάτων. Απλά ψάχνεις το πρόγραμμα που θέλεις, το επιλέγεις και αφήνεις τον package manager να κάνει τη δουλειά. Κατεβάζει ό,τι είναι απαραίτητο, το εγκαθιστά και είσαι έτοιμος να το χρησιμοποιήσεις! Φανταστικό εργαλείο.

δ) Ευκολία εγκατάστασης Λειτουργικού Συστήματος

Για να είμαι ειλικρινής και να μην αδικήσω και τις υπόλοιπες διανομές, η εγκατάσταση του Linux έχει γίνει εδώ και αρκετά χρόνια μια πολύ απλή διαδικασία. Φυσικά το Ubuntu δεν θα μπορούσε να τα θαλασσώσει εδώ. Κάθε άλλο, κατάφερε να κάνει “κόλπα” ακόμα και στην εγκατάσταση. Ξεκινάς από το boot cd και ανοίγει το λειτουργικό σε κατάσταση live. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις το Ubuntu απευθείας από το cd σαν να το έχεις εγκατεστημένο στον υπολογιστή σου. Φυσικά αφού δεν το έχεις εγκατεστημένο ρυθμίσεις και τα συναφή, χάνονται μόλις κλείσεις τον υπολογιστή, αλλά το θέμα είναι να πάρεις μια πρώτη ιδέα και σε περίπτωση που σου αρέσει να περάσεις και στην εγκατάσταση. Εγκατάσταση απλή, του τύπου Next…Next… η οποία ανάλογα με το “μηχανάκι” που διαθέτετε θα σας κοστίσει περίπου 15-30 λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σας! Συμπέρασμα; Ακόμα και αν φοβάστε να την κάνετε μόνοι σας…όλο και κάποιος καλός άνθρωπος θα βρεθεί να σας την κάνει…αρκεί να φτιάχνετε καλό καφέ!

ε) Παιχνίδια

Εδώ πατήσαμε τη νάρκη!

Παιχνίδια στο Linux??? ΝΑΙ, υπάρχουν πολλά…για την ακρίβεια ΠΑΡΑ πολλά… ΑΛΛΑ…

Δυστυχώς υπάρχει πάντα ένα αλλά…

Παιχνίδια πολλά αλλά όχι για όλους. Υπάρχουν παιχνίδια για τους ρομαντικούς (Quake, Civilazation, 3D Chess κλπ) και για παιδιά…για πολύ παιδιά όμως, πριν ανακαλύψουν το Call of Duty και το Pro. Η αλήθεια είναι ότι το Linux είναι η “χαρά του παιδιού”. Πολλά, όμορφα και έξυπνα παιχνιδάκια σε νέο περιβάλλον! Τα παιδιά πραγματικά τρελαίνονται (με την καλή έννοια) καθώς είναι κάτι νέο, πέρα από αυτό που έχουν συνηθίσει οπτικά και φυσικά δεν χάνουν χρόνο για να ικανοποιήσουν την περιέργιά τους και ψάχνουν…Ψάχνουν τα πάντα! Είναι εντυπωσιακό το πόσο τους κεντρίζει το ενδιαφέρον κάτι το καινούριο. Αν είστε γονιός και έχετε μικρό παιδί, σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Ας συνοψίσουμε λοιπόν…

Είναι το Linux για όλους;

Η δική μου απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ! Αν είστε αμετανόητος gamer καθίστε στα windows και απολαύστε ότι τελευταίο κυκλοφορεί και καταναλώνει μπόλικα watt από το τροφοδοτικό σας για να δώσει ρεύμα στη δύστυχη κάρτα γραφικών. Αν είστε επαγγελματίας και έχετε κάποια εφαρμογή που τρέχει μόνο στα windows, τότε τα πειράματα δεν είναι για εσάς.

Τότε για ποιους είναι;

Είναι αποδεδειγμένο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των χρηστών κάνει “τυπική” χρήση του υπολογιστή.

Τι σημαίνει αυτό;

Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για πλοήγηση σε ιστοσελίδες, για τη διαχείριση της αλληλογραφίας τους (e-mail) και εφαρμογές γραφείου (κειμενογράφος, υπολογιστικά φύλλα, παρουσιάσεις). Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία των χρηστών, η μετάβαση δεν θα είναι απλά ανώδυνη, αλλά συνάμα θα είναι και ευχάριστη. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ας κάνουμε άσκηση επί χάρτου. Αν ανήκετε στην κατηγορία των χρηστών που χρησιμοποιούν το Mozilla Firefox για να βλέπουν ιστοσελίδες, το Mozilla Thunderbird για να διαχειρίζονται τα e-mail τους και το Office για τις δουλειές του “γραφείου”, τότε είστε σχεδόν (για να μην πω τελείως) έτοιμοι. Τα ίδια (και απαράλλαχτα) προγράμματα χρησιμοποιούνται και στο Linux. Φυσικά Microsoft Office δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει το Open Office το οποίο είναι άξιος αντικαταστάτης και φυσικά συνεργάζεται και με το Office χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Προσωπικά το χρησιμοποιώ εδώ και ένα χρόνο και είμαι κάτι παραπάνω από ευχαριστημένος.

Τι κερδίζω;

Εντάξει λοιπόν… να ξεβολευτώ από τα windows… γιατί όμως να το κάνω;

Μήπως τα windows σας είναι “πειρατικά”;

Αν λοιπόν τα windows που έχετε στον υπολογιστή σας δεν είναι αυθεντικά τότε ως γνωστόν παρανομείτε! Βάζοντας λοιπόν Linux μεταφέρεστε στη “νόμιμη ακτή”. Φυσικά μπορείτε να γίνετε νόμιμοι ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ την ανάλογη άδεια των Windows δίνοντας απλόχερα στον Bill 70-400 από τα ευρουλάκια σας, ανάλογα με την έκδοση που θα επιλέξετε.

Μα και με τα “πειρατικά” κάνω τη δουλειά μου…γιατί να αλλάξω;

Εδώ θα πω μόνο ένα πράγμα…ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ! Πλέον όλα περιστρέφονται γύρω από το Internet, on-line όπως λέμε. Και όταν είσαι on-line είναι δύσκολο να κρυφτείς… Ήδη λαμβάνονται μέτρα, και από τη στιγμή που το μαντρί έχει χτιστεί και τα πρόβατα είναι εδώ, πλέον ο τσομπάνης δεν θα αργήσει να τα ελέγξει. Αν έχουμε λοιπόν έτοιμη την εναλλακτική λύση, όταν χρειαστεί θα πηδήσουμε από το φράχτη και θα αλλάξουμε μαντρί. Σκεφτείτε το!