Ιστοσελίδες μονάδων

Αναφορά προβλημάτων

Διαδικτυακά εργαλεία τεχνικού ελέγχου

Ρύθμιση της συχνότητας ανανέωσης των οθονών καθοδικού σωλήνα (CRT)

Μια πολύ σημαντική ρύθμιση που πρέπει να ελέγχεται στις οθόνες καθοδικού σωλήνα (CRT – Cathode Ray Tube) είναι η συχνότητα ανανέωσης, δηλαδή το πόσες φορές ανά δευτερόλεπτο γίνεται σάρωση της επιφάνειας της οθόνης από τη δέσμη των ηλεκτρονίων.

Αν η συχνότητα ανανέωσης είναι χαμηλή τότε παρουσιάζεται το λεγόμενο «flicker» που εμφανίζεται ως τρεμόπαιγμα της οθόνης. Το σημείο από το οποίο δε γίνεται αντιληπτό αυτό το φαινόμενο εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η φωτεινότητα του δωματίου, οι γενικότερες συνθήκες παρατήρησης και η αντίληψη του κάθε ατόμου, κ.ά. Το τρεμόπαιγμα παρουσιάζεται εντονότερο όταν ο φωτισμός του δωματίου μειώνεται, όταν γίνεται χρήση λαμπτήρων φθορίου, όταν πλησιάζουμε την οθόνη και όταν αυξάνουμε τη φωτεινότητά της. Το πρότυπο VESA ορίζει ότι για εργονομική εργασία η συχνότητα ανανέωσης θα πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστο στα 75 Hz. Αυτή η τιμή έχει θεσπιστεί εδώ και πολλά χρόνια αλλά σήμερα κρίνεται ανεπαρκής για τους περισσότερους χρήστες, ιδιαίτερα εάν αναλογιστεί κανείς την αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας η οποία επιτρέπει την επίτευξη σημαντικά υψηλότερων τιμών. Γενικά, μπορούμε να πούμε ότι θεωρείται αποδεκτή συχνότητα από 85 Hz και πάνω.

Ωστόσο, αυτή η ρύθμιση δεν τυγχάνει της ανάλογης προσοχής. Οι περισσότεροι χρήστες αγνοούν την ύπαρξή της ή τον τρόπο αλλαγής της, ενώ ακόμα και στα περισσότερα καταστήματα εμπορίας Η/Υ κανείς δεν ασχολείται με το επιχείρημα ότι είναι δουλειά και ευθύνη των χρηστών να καθορίσουν την επιθυμητή τιμή για τη συχνότητα ανανέωσης! Έτσι, είναι πολύ συνηθισμένο η συχνότητα ανανέωσης να είναι ρυθμισμένη στην προεπιλεγμένη τιμή των 60 Hz, όπως φαίνεται και στην σχετική εικόνα, ακόμα και σε καινούργιους Η/Υ, με αποτέλεσμα την εμφάνιση πονοκεφάλων και καταπόνησης των ματιών στους χρήστες.

Για να ελέγξουμε και να αλλάξουμε τη συχνότητα ανανέωσης της οθόνης μέσα από τα Windows XP πηγαίνουμε: Έναρξη > Πίνακας Ελέγχου > Οθόνη (ή εναλλακτικά: Δεξί κλικ στην Επιφάνεια Εργασίας > Ιδιότητες) > καρτέλα: Ρυθμίσεις > Για προχωρημένους > καρτέλα: Οθόνη.

Ωστόσο, για είναι δυνατή η αύξηση της συχνότητας ανανέωσης θα πρέπει να έχει εγκατασταθεί το κατάλληλο πρόγραμμα οδήγησης (driver) της κάρτας γραφικών του υπολογιστή και πιθανώς το αντίστοιχο πρόγραμμα της οθόνης. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να φυλάσσονται όλα τα CD-ROM που συνοδεύουν τους Η/Υ κατά την αγορά τους, αφού πολλές φορές δεν είναι δυνατή η εύρεση των απαραίτητων προγραμμάτων οδήγησης για παλιότερες συσκευές και εξαρτήματα του υλικού, ούτε καν στο διαδίκτυο.

Τέλος, να σημειωθεί ότι το πρόβλημα του τρεμοπαίγματος ως αποτέλεσμα της χαμηλής συχνότητας ανανέωσης δεν υφίσταται στις οθόνες νεότερων τεχνολογιών (TFT, LCD, κ.ά.) αφού η εικόνα προβάλλεται σε αυτές με διαφορετικό τρόπο.

Τύποι μετάδοσης δεδομένων PIO & DMA mode

Όταν χρησιμοποιούμε σκληρούς δίσκους IDE/ATA και μονάδες CD-ROM ή DVD-ROM υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι μετάδοσης των δεδομένων ανάμεσα σε αυτές και στους IDE controllers της μητρικής κάρτας: το PIO mode και το DMA mode. Ο πρώτος από αυτούς (Programmed I/O) υποστηρίζει μέγιστο ρυθμό μεταφοράς 16,6 MB/sec (PIO Mode 4). Από την άλλη, το DMA mode υποστηρίζει πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς μεταφοράς (π.χ. το Ultra ATA παρέχει ρυθμούς μεταφοράς 33, 66 ή 100 MB/sec).

Στην περίπτωση εγγραφής δίσκων DVD οι ρυθμοί μετάδοσης του PIO mode δεν αρκούν, σε αντίθεση με την εγγραφή CD όπου οι απαιτούμενοι ρυθμοί μετάδοσης είναι σαφώς μικρότεροι. Έτσι, για να είναι εφικτή η αδιάλειπτη εγγραφή των DVD, χωρίς διακυμάνσεις στην ταχύτητα εγγραφής ακόμα και όταν αυτή είναι υψηλή, η χρήση του DMA mode είναι απαραίτητη.

Όταν όμως μία μονάδα CD-ROM ή DVD-ROM προσπαθήσει να διαβάσει ένα γρατζουνισμένο δίσκο CD ή DVD, επειδή προκύπτουν πολλά λάθη κατά τη μεταφορά των δεδομένων και γίνονται συνεχείς απόπειρες από τη μονάδα να διαβάσει σωστά το περιεχόμενο του δίσκου, τότε τα windows αλλάζουν αυτόματα τον τύπο μετάδοσης από DMA mode σε PIO mode.

Για να διαπιστώσουμε τον τύπο μετάδοσης που έχει εφαρμοστεί σε κάποια μονάδα, στα Windows XP πηγαίνουμε: Δεξί κλικ στο εικονίδιο Ο Υπολογιστής μου > Ιδιότητες > καρτέλα Υλικό > Διαχείριση Συσκευών > Ελεγκτές IDE ATA/ATAPI > διπλό κλικ στο Δευτερεύων δίαυλος IDE > καρτέλα Ρυθμίσεις για προχωρημένους.

Αν, όπως φαίνεται και στην παραπάνω εικόνα, έχει εφαρμοστεί «Κατάσταση PIO», τότε για να το αλλάξουμε πηγαίνουμε στο προαναφερόμενο παράθυρο Διαχείριση Συσκευών και, όπως φαίνεται στην επόμενη εικόνα, κάνουμε: Δεξί κλικ στο (αντίστοιχο) Δευτερεύων δίαυλος IDE > Κατάργηση εγκατάστασης. Επιβεβαιώνουμε και κάνουμε επανεκκίνηση του υπολογιστή.

Μετά την επανεκκίνηση θα έχει εγκατασταθεί ξανά ο δευτερεύων δίαυλος IDE, οπότε ελέγχουμε ξανά τον τύπο μετάδοσής του με τον τρόπο που προαναφέρθηκε.

Προσοχή στα πολύ μεγάλα ονόματα αρχείων

Παρόλο που στα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα μπορούμε να χρησιμοποιούμε μεγάλα ονόματα για τα αρχεία και τους φακέλους μας, ωστόσο υπάρχουν και κάποιοι περιορισμοί.

Έτσι, ακόμα και στις πιο πρόσφατες εκδόσεις XP και Vista των Windows υπάρχει ο περιορισμός των 255 χαρακτήρων για τα αρχεία και τους φακέλους συμπεριλαμβάνοντας και ολόκληρη τη διαδρομή, π.χ. C:\folder1\folder2\...\foldern\filename.ext

Παρόλο που σε κάποιες περιπτώσεις τα Windows ελέγχουν το ενδεχόμενο παραβίασης αυτού του ορίου εμφανίζοντας κατάλληλα μηνύματα, ωστόσο υπάρχει περίπτωση το όριο να παραβιαστεί τελικά μέσω άλλων προγραμμάτων που δημιουργούν αρχεία και φακέλους, ή ακόμα και από τα ίδια τα Windows μέσω συγκεκριμένων ενεργειών, π.χ. μέσω μετακίνησης αρχείων και φακέλων, κ.λπ.

Συμπτώματα που μας κάνουν να υποθέσουμε ότι σε κάποιο σημείο του συστήματος αρχείων έχει ήδη παραβιαστεί το προαναφερόμενο όριο:

• Δεν είναι δυνατή η είσοδος σε κάποιον φάκελο
• Δεν εμφανίζεται καθόλου μενού με δεξί κλικ σε κάποιο αρχείο, ή δεν εμφανίζονται όλες οι επιλογές που θα έπρεπε.
• Δεν γίνεται επικόλληση.
• Εμφανίζονται μη αναμενόμενα μηνύματα, όπως:
• «Δεν είναι δυνατή η εύρεση του καθορισμένου αρχείου από το σύστημα»
• «Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση. Βεβαιωθείτε ότι ο δίσκος δεν είναι γεμάτος, ότι δεν έχει προστασία εγγραφής και ότι το αρχείο δεν χρησιμοποιείται αυτήν τη στιγμή»

Για την επίλυση ενός τέτοιου προβλήματος πρέπει να μικρύνει το όνομα του αντικειμένου ή να μετακινηθεί σε άλλη μικρότερη διαδρομή φακέλων.